ElbertOp zoek naar Van Gogh
Vincent van Gogh
“Als ik later iets waard zal blijken te zijn, ben ik ook nu al iets waard. Want graan is graan, ook al denken mensen eerst dat het alleen maar graszaad is.”
Ik ben natuurlijk niet de enige die de schilder Vincent van Gogh bewonderd. Jaarlijks bezoeken meer dan 2 miljoen mensen het Van Gogh Museum in Amsterdam. Dat zegt genoeg.
Vincent is echter niet altijd populair geweest. Niet op persoonlijk vlak, maar ook niet echt op artistiek vlak. Met alles wat hij mee had gemaakt zou je denken dat hij een flink minderwaardigheidscomplex heeft gehad, maar ik denk juist het omgekeerde.
Ondanks dat hij wist dat hij en zijn schilderijen niet populair waren, hij was zelf overtuigd van het omgekeerde. Hij stopte niet met schilderen, ondanks dat mensen hem een gek noemden en zijn werk niet verkocht werd. Hij wist dat hij de wereld gewoon anders zag dan de mensen uit die tijd. Hij wist dat hij wat waard was, “Want graan is graan, ook al denken mensen eerst dat het alleen maar graszaad is.”
Dat is denk ik de reden dat waarom hij één van mijn helden is. Natuurlijk vind ik de meeste van zijn schilderijen ook prachtig, maar dat is slechts een deel van de bewondering. Het is vooral het tegendraadse en het geloof in wat hij aan het doen was, dat mij grijpt. Alleen door tegendraads te zijn, kun je innovatief zijn. Vernieuwend. Vincent was zijn tijd ver vooruit.
Een paar jaar geleden zijn we op zoek geweest naar Van Gogh. Naar de plek waar hij de ‘Le Fou Roux’ werd genoemd, de rode gek. Arles vond hij prachtig en maar hij voelde er zich ook eenzaam. Hij wilde graag dat de schilders die hij in Parijs had ontmoet ook naar het zuiden kwamen. Zodoende kwam Gauguin hem bezoeken. Dit bezoek leek goed te verlopen, totdat de twee ruzie kregen en Vincent in een moment van verstandsverbijstering zijn oorlel eraf sneed.
Hij werd opgenomen in het Psychiatrisch rusthuis dichtbij St. Remy de Provence. Hij kwam daar tot rust. Hij had de natuur om zich heen en schilderen was zijn therapie en remedie. Ik denk dat hij in die tijd de meest geweldige schilderijen heeft gemaakt. ‘De Sterrennacht‘ bijvoorbeeld en de collectie schilderijnen die hij maakte van ‘Cypressen‘.
Het mooie van het rusthuis is dat het nog steeds een plek is voor schildertherapie voor mensen met psychische klachten. Een erfenis van Vincent van Gogh.
En als we daar in de omgeving rondreden, kon ik mij wel voorstellen dat Vincent daar zijn rust vond. En als ik kijk naar zijn schilderijen, vond hij daar volgens mij ook zijn kracht en zijn handtekening. Zijn stempel op de kunstgeschiedenis.
Die omgeving is zo belangrijk voor hem geweest. En de doorzettingskracht. Het besef dat hij graan was en geen graszaad. Dat vormt voor mij de inspiratie. Daarom is hij voor mij een held.
Andere creatieve helden
Er zijn naast Vincent van Gogh nog een aantal andere creatieve helden. Waaronder M.C. Escher, Salvador Dali en Daan Roosegaarde. Naar hen moet ik nog verder op zoek. En misschien heb ik er nog wel meer, maar heb ik ze nog niet gevonden.
Voor andere blogs over designs: Design categorie
Voor andere blogs over reizen: Reizen categorie
